Philip Sayce blaast bluesrock nieuw leven in

Clapton, Page, Hendrix... Philippe Sayce. De jonge gitarist blaast de wat stoffige bluesrock nieuw leven in. Philippe Sayce uit Canada is een klasse apart met zijn gruizige bluesrock en op zaterdag 8 april toonde hij ons zijn indrukwekkende talent zowel op de gitaar als als zanger in de Wood Stock Guitares in Ensisheim. Op briljante wijze combineert hij aardse blues met rock en een snufje psychedelica. Zijn optredens nemen oudere kijkers mee terug naar de goede oude Woodstock-dagen en zijn zorgeloze manier van doen in combinatie met de stem die doet denken aan Lenny Kravitz overtuigt zelfs de jongere generatie.

De songwriter, zanger en gitarist Philip Sayce, geboren in Wales en opgegroeid in Toronto, wordt vaak omschreven als een "wonderkind". Via zijn vader, die naar eigen zeggen een Eric Clapton-fan was, leerde hij de liefde voor muziek kennen. Philip raakte ook steeds meer geïnteresseerd in de andere grote gitaarvirtuozen zoals Jimi Hendrix en Stevie Ray Vaughan. Als jonge tiener speelde Sayce al in verschillende clubs in Toronto, totdat hij op 17-jarige leeftijd de Canadees Jeff Healey ontmoette, die hem inhuurde als gitarist voor zijn aanstaande tournee. Daar verdiende hij in de daaropvolgende bijna 4 jaar zijn eerste sporen. Unkle Kracker en Melissa Etheridge waren verdere stations in zijn muzikale carrière.

Als Philip Sayce, die inmiddels in Los Angeles woont, met zijn gitaar het podium betreedt, doet hij denken aan een popster uit een prentenboek: jong, knap en muzikaal. Maar om het terug te brengen tot alleen dat zou een behoorlijk grote vergissing zijn. Want Philip Sayce staat voor veel meer. Hij zingt als Lenny Kravitz en speelt gitaar als Jimi Hendrix. Op zaterdag 8 april nodigde Philip uit voor het concert en de mensen stroomden toe, niet bepaald massaal, maar in ieder geval naar de kleine Wood Stock Guitares in Ensisheim en verrassend genoeg kwamen er nogal wat jonge mensen opdagen. Dat betekent dat een goed kwart van het personeelsbestand bestond uit meisjes en jongens die duidelijk onder de 30 waren. Wat dat betreft speelde het Sayce Trio twee generaties lang, want de overgebleven liefhebbers van bluesrock waren degenen die ergens tussen de 45 en 60 jaar oud waren.

Vanaf de eerste paar seconden duwt het rauwe en krachtige geluid je letterlijk tegen de muur. Het trio leek zeer goed op elkaar ingespeeld, het geluid in de zaal was behoorlijk luid en gelukkig vrij transparant, zodat men een geweldig concert kon beleven. Sayce, die na het tweede stuk al zweette, had het publiek relatief snel onder controle, moedigde hen aan om ontspannen en gemakkelijk mee te klappen en mee te zingen, maakte indruk met razendsnelle solo's op zijn versleten Gallagher Strat en liet er geen twijfel over bestaan ​​dat bij een van de absoluut betere zangers in het bluesrockgenre met hem. En met welk een onweerstaanbare durf de "jongere" zijn gitaar laat klinken en het publiek met zijn gitaar meetrekt is gewoonweg adembenemend. Groovy funkrock die Lenny Kravitz al 15 jaar verkondigt, maar waarschijnlijk nooit meer zal leveren.

Philip Sayce een Woodstock-gitaar

Niemand blijft hier kalm en wie zich niet laat meeslepen door deze muziek moet wel doof zijn. Wat een kracht, wat een passie, wat een briljante liedjes! Wat Philip Sayce op deze avond ambitieuze, krachtige powerbluesrock voorschotelt, moet bij iedere muziekliefhebber bewondering afdwingen. De rauwe energie die hier vrijkomt, wordt direct overgedragen op het publiek. Zijn kwaliteiten als songwriter, zanger en gitarist en vooral zijn onstuitbare passie maken elk nummer tot een feest. De betrokken muzikanten doen niet onder voor het speelse genie van hun leider. Sayce betovert zijn publiek met gepassioneerd, energiek en vurig spel, houdt het publiek een of andere sympathieke, gezellige toespraak, lacht de meisjes in het publiek toe met zijn bruine ogen en betovert de jongens en mannen met zijn wilde spel en zijn kleine, belachelijke trucs op de toets. Wie net als ik zaterdagavond voor het eerst een concert van Philip Sayce bij Wood Stock Guitares meemaakte, zal hoogstwaarschijnlijk maar één ding opmerken: als Sayce weer op tournee gaat, kan ik het niet missen! Sayce blaast het fijne stof uit je oren!

[rwp-review id=»0″]