Bereits vor «The Other Side of the Door» bekam es Hauptdarstellerin Sarah Wayne Callies (The Walking Dead) mit übernatürlichen Gespenstern und einem verlorenen Sohn im Horrorfilm «Pay the Ghost» zu tun, wo sie an der Seite von Nicolas Cage spielte. Der Brite Johannes Roberts kann neben «The Other Side of the Door» bereits auf eine beachtliche Reihe an Horrorfilmen in seiner Filmografie zurückblicken: Als Regisseur inszenierte er unter anderem «Darkhunters» (2004), «F – London Highschool-Massaker» (2010) und «Storage 24» (2012).
In «The Other Side of the Door» will sich Maria (Sarah Wayne Callies) nur von ihrem toten Sohn verabschieden, öffnet bei einem Ritual aber versehentlich die Tür zwischen dem Diesseits und der Jenseits. In Indien hat sie ihren Sohn Oliver (Logan Creran) verloren und kommt über diese Tragödie nicht hinweg. In ihrer Trauer wendet sie sich von allen ab, die ihr Trost spenden könnten, auch von ihrem Mann Michael (Jeremy Sisto) und ihrer Tochter Lucy (Sofia Rosinsky). Als sie von einem übersinnlichen Ritual erfährt, hofft sie, ihr totes Kind ein letztes Mal kontaktieren zu können, um ihm Lebewohl zu sagen. Also unternimmt sie eine Reise, die sie zu einem uralten Tempel führt, der als Portal zwischen der Welt der Lebenden und der Toten gilt. Hier missachtet sie das Verbot, eine geheimnisumwobene Tür zu öffnen. Anstatt den Tod auf diese Weise besser zu akzeptieren, schiebt Maria unwissentlich allerdings den Vorhang zum Jenseits beiseite und stösst damit ein Tor auf, das besser geschlossen geblieben wäre. Die Ordnung zwischen Tod und Leben wird gestört und Maria bekommt ihren Wunsch tatsächlich erfüllt: Der Geist ihres Sohnes kehrt zu ihr und der restlichen Familie zurück – oder ist es am Ende gar nicht Oliver, der sich bald in Marias Haus bemerkbar macht? Die Toten zumindest haben keine guten Absichten.
The Other Side of the Door Oficjalny międzynarodowy zwiastun (2016) Horror Movie Sarah Wayne Callie w HD
Więcej dla Ciebie:
„Dravens Tales from the Crypt” od ponad 15 lat zachwyca pozbawioną smaku mieszanką humoru, poważnego dziennikarstwa – na bieżące wydarzenia i niezrównoważone relacje w polityce prasowej – oraz zombie, przyozdobionych mnóstwem sztuki, rozrywki i punk rocka. Draven zmienił swoje hobby w popularną markę, której nie można sklasyfikować.
Mój blog nigdy nie był przeznaczony do rozpowszechniania wiadomości, nie mówiąc już o polityce, ale w przypadku spraw bieżących po prostu nie mogę powstrzymać się od uchwycenia tutaj informacji, które są cenzurowane na wszystkich innych kanałach. Zdaję sobie sprawę, że projekt strony może wielu osobom nie wydawać się „poważny” pod tym względem, ale nie zmienię tego, by zadowolić „główny nurt”. Każdy, kto jest otwarty na informacje niezgodne z przepisami państwowymi, widzi zawartość, a nie opakowanie. Przez ostatnie 2 lata starałem się wystarczająco przekazać ludziom informacje, ale szybko zauważyłem, że nie ma znaczenia, jak to jest „opakowane”, ale jaki jest stosunek drugiej osoby do tego. Nie chcę kłaść miodu na czyjeś usta, aby w jakikolwiek sposób spełnić oczekiwania, więc zachowam ten projekt, ponieważ mam nadzieję, że w pewnym momencie będę mógł przestać składać te polityczne oświadczenia, ponieważ nie jest moim celem kontynuowanie tak na zawsze 
Wszystkim pozostawiam to, jak sobie z tym poradzą. Zapraszam do kopiowania i rozpowszechniania treści, mój blog zawsze był pod Licencja WTFPL.
Trudno mi opisać, co tutaj robię, DravensTales stało się blogiem kulturowym, blogiem muzycznym, blogiem szokowym, blogiem technicznym, blogiem o horrorach, zabawnym blogu, blogu o znalezionych przedmiotach w internecie, dziwaczne internet, blog śmieciowy, blog artystyczny, podgrzewacz wody, blog zeitgeist , Blog złomu i blog z torbami o nazwie. Wszystko, co jest w porządku ... - a jednak nie. Głównym tematem bloga jest sztuka współczesna w najszerszym tego słowa znaczeniu.
Aby zapewnić działanie strony, zapraszamy do Przekaż darowiznę kartą kredytową, Paypal, Google Pay, Apple Pay lub poleceniem zapłaty/kontem bankowym. Wielkie dzięki dla wszystkich czytelników i sympatyków tego bloga!
