Als verkoper in een elektronicawinkel vraag je dat Lyrisch altijd dezelfde vraag: «Welk spel moet ik nu kopen?» Nadat Lyric herhaaldelijk de voordelen van de "Big Three", Medal of Honor, Call of Duty: Black Ops, Battlefield: BC2 had uitgelegd, nam hij de tijd voor Dravens Tales om alles op schrift te stellen en dus overhandigde ik hem in het volgende artikel het woord.

Call of Duty: Black Ops - Ongesneden trailer met wereldpremière

Medaille
De nieuwste inzending in de Medal of Honor-serie werd eerder zeer geprezen vanwege zijn realisme, en Medal of Honor heeft zelfs een van de hoogste niveaus van realisme als het gaat om wapens en handling.

De modus voor één speler speelt soepel en is prettig. Vooral het "Behind Enemy Lines-Covert Ops"-principe lijkt bijzonder succesvol. Als je een Tier 1-jager bent, realiseer je je al snel dat deze mensen geen "Hooray America FTW" -soldaten zijn, maar eerder ruige, onhandige huurlingen. Al in de eerste missies van de game smokkel je je een weg onopgemerkt door de rijen vijanden tot er iets misgaat en de shit weg is. Dan is het duidelijk, of de tegenstander of ik. De missies vloeien naadloos in elkaar over en bieden een uitgebalanceerde mix van Tier 1-missies en Army Ranger-aanvallen.

Een klein nadeel vond ik dat je in de singleplayermodus, vooral in de legersegmenten, vaak te maken krijgt met een horde vijanden die de speler in een eindeloze stroom aanvallen. De missie gaat echter pas verder als ik een bepaald opslagpunt bereik. Zo nu en dan ren je van punt naar punt zonder veel aandacht aan je tegenstanders te besteden.

De multiplayermodus is een ding op zich. Zoals reeds vermeld is MoH zeer realistisch, het gevoel, het geluid en het uiterlijk van de wapens lijken bijna perfect. Het spel in multiplayer is echter helaas bijna te realistisch, 2 treffers en je bent dood.Het pistool is ook bijna onvermijdelijk fataal en dus lijkt snel continu vuur, vooral in de eerste paar rangniveaus, veel effectiever dan gerichte salvo's. Het spelconcept zelf is ook wat mager, MoH heeft 3 klassen (Soldier, Engineer/Spec-Ops, Sniper) en het nivelleren is behoorlijk traag.

Battlefield Bad Company 2 (incl. Vietnam-add-on)
Deze game gedijt op multiplayer, dus de singleplayer-modus is behoorlijk slecht. Nou ja, in tegenstelling tot de vorige evenementen, waar een ellendige singleplayer of helemaal geen singleplayer te zien was, is deze behoorlijk oké en toch nauwelijks het vermelden waard vergeleken met de andere twee hier gepresenteerde games.

De multiplayer-modus is hier des te briljanter. Het is al mogelijk om willekeurig lid te worden van een squad in het laadscherm. De teams bestaan ​​altijd uit maximaal 8 squads met een maximum van 4 personen. Teamspel is altijd het allerbelangrijkste geweest in BF, en dus is het niet verrassend dat BFBC2 de enige game is die teamacties heeft (exclusief CoD's Last Stand Pro). Ik heb 4 klassen om uit te kiezen, bestaande uit Assault Soldaat, ingenieur, hospik en verkenner. Alles is als voorheen, maar er zijn wapens die over klassen heen beschikbaar zijn, zoals de Thompson MP, verschillende jachtgeweren, enz. Dit heeft als voordeel dat de taakverdeling tussen klassen enigszins wazig is. Ik kan bijvoorbeeld de verkennersklasse kiezen en close-gevechten aangaan met een jachtgeweer, wat logisch kan zijn gezien de mortieraanval en de bewegingsdetectoren.
Naast de funfactor is teamplay ook matig punten waard, waar ik als eenling "slechts" 100 punten krijg voor het activeren van de spot, als teamlid (als ik in het doelwit van de aanval sta) krijg ik extra teamplay/ ploeg punten. Als sluipschutter kan ik bijvoorbeeld de aanvalsdoelen van het squadron bepalen, wat logisch is gezien mijn overzicht en de veiligheid van de afstand. Natuurlijk krijg ik als verdediger ook punten voor het "vervullen" van het teamdoel, d.w.z. het verdedigen van de vlag of iets dergelijks. Natuurlijk kan ik (op de beste Battlefield-manier) tegenstanders, voertuigen enz. markeren, dan kunnen al mijn teamgenoten zien mijn doel, en als iemand anders de tegenstander is, krijg ik "Spot Assist" -punten, daar krijg ik ook meer punten als de tank bijvoorbeeld is beschadigd of uitgeschakeld door een teamlid.

Naar mijn mening is het beste aan BFBC2 de vernietigbare omgeving. Voor de zoveelste keer gedood door een sluipschutter vanuit een huis? Geen probleem, als hij niet naar buiten wil komen om te spelen, breek dan gewoon het huis af met 40 mm granaten, een mortieraanval, C4 of een antitankwapen. Er zijn weinig hetere momenten dan wanneer ik met een 40mm de laatste dragende muur van een huis verpulver en er 5 tegenstanders in het puin begraven liggen.

De Vietnam-add-on is een ding op zich. Het is geweldig dat de add-on gebaseerd is op het spel, dus mijn rang, mijn activeringen, etc. worden in beide spellen meegeteld. wat ingewikkeld klinkt, is dat niet. Als ik bijvoorbeeld beide games nieuw koop en mijn volgende wapen heb ontgrendeld als aanvalssoldaat in het hoofdspel, heb ik nu ook een ander wapen beschikbaar in de Vietnam-uitbreiding. Dit garandeert plezier en niet het conflict "welk spel moet ik nu een level omhoog gaan?"
Dit is echter een beetje vervelend, omdat het algemeen bekend is dat je in Vietnam alleen bamboehutten kunt vinden en dat je zelden beschermd bent tegen vijandelijke kogels. Waar in het hoofdspel een muur op zijn minst tijdelijke bescherming biedt, heb je in Vietnam een ​​verdomd slechte hand zodra je wordt bespot door een tegenstander, want dan regenen de kogels overal vandaan. De kaarten in Vietnam zijn echter over het algemeen wat heuvelachtiger, waardoor je makkelijker dekking kunt zoeken.

Call of Duty Black Ops
Nou ja, kortom de game zou eigenlijk heel gaaf zijn, maar Treyarch repareert de game vaak kapot. Bij de lancering lachte ik de andere clanleden altijd uit als ze klaagden over vertraging, maar voor mij verliep alles soepel. Treyarch heeft echter onlangs een patch uitgebracht, en nu krijg ik elke keer dat de spreker iets zegt (en hij zegt verdomd vaak iets) ongeveer 1-3 frames (op een Alienware-trekhaak met i7, 8G Ram en Crossfire-graphics), ergo: het spel is voor mij momenteel onspeelbaar.
Kortom, CoD:BO biedt het beste van twee werelden, de singleplayer is absoluut geweldig, maar de CoD-serie is in dit opzicht altijd de maatstaf geweest. In het laatste deel slaagt Treyarch erin om verschillende tijden naadloos met elkaar te verbinden via een martelprocedure waarbij we herhaaldelijk terug in de tijd worden getransporteerd in de vorm van flashbacks, en zo de verschillende sleuteldata (ontsnapping uit een goelag, oorlog in Vietnam, Cubaanse rakettencrisis) ) lijken logisch aan elkaar te zijn gekoppeld.

De multiplayer-modus is ook een hoogtepunt, althans in theorie. De mogelijkheden zijn overweldigend, ik kan één valuta gebruiken om verschillende wapens, vaardigheden (perks), verfklussen, bijlagen en nog veel meer te kopen, maar ik kan ook tot 10 niveaus in een logo-ontwerper kopen en zo een ingenieus logo maken met behulp van de lagenprincipe, dat naast mijn naam verschijnt en uniek is afhankelijk van de complexiteit ervan. Ik kan ook het logo op mijn wapens spuiten en het clanlabel ernaast uitsnijden, zodat iedereen die mijn wapen in handen krijgt nadat ik weg ben, kan zien van wie het is. Bovendien zijn de kill-beloningen weer beschikbaar in de BO, net als in Modern Warfare 2.

Helemaal nieuw zijn de zogenaamde wager matches, waarbij ik me met een bedrag inkoop en vervolgens uitbetaald krijg als ik in de top 3 kom. Er zijn spelmodi die zich onderscheiden van de gebruikelijke team deathmach, CtF. Er is nu een GunGame-modus (Greetings from Counterstrike) waarbij elke speler met hetzelfde wapen begint en bij elke moord een wapen toeneemt, bij het doden van een mes valt de gedode persoon één rang terug. Ook Sticks and Stones is briljant, waarbij iedereen begint met een kruisboog (met explosieve kogels a la Rambo), een ballistisch mes en een tomahawk, en degene die op het einde de meeste kills heeft, wint. Je moet echter voorzichtig zijn, want als je gedood wordt door een mes, val je terug naar 0. CoD biedt dus zeker de meeste variatie als het gaat om online gamen.

Conclusie
Eigenlijk is er geen duidelijke winnaar. Als je niet online speelt, raad ik MoH aan, daarna CoD:BO en vervolgens (indien nodig) BfBC2.
Als ik online wil spelen maar geen zin heb om in teamverband te spelen, dan kan ik het beste CoD:BO gebruiken, dan BFBC2 en ten slotte MoH.
Als het om teamspel gaat, is BFBC2 duidelijk de winnaar, aangezien de andere twee games niet specifiek het teamspel evalueren en geen teammanagement bieden.

Of met andere woorden:

Medaille
+ goede singleplayer
+ hoog realisme
- Multiplayer «te realistisch»
- Het nivelleren gaat nogal langzaam (enkele niveaus)
- geen teamplay
- «slechts» 3 lessen

Battlefield Bad Company 2 (incl. Vietnam)
+ Teamplay gebaseerde multiplayer
+ Kan op een competitievriendelijke manier in een clan worden gespeeld
+ vernietigbare omgeving
+ veel wapens
+ Wapens van meerdere klassen
+ Groot wagenpark (auto's, tanks, helikopters)
- Vanaf ongeveer level 25 zijn er geen nieuwe wapens meer

Call of Duty Black Ops
+ Geweldige singleplayer
+ enorme multiplayer
+ Aanpasbare speler (wapens, gezichtsverf, logo)
+ vrij samen te stellen lessen
+ Inzetwedstrijden
+ 18×50 niveaus (Prestige-modi)
- af en toe vertragingen
- geen teamplay
- geen voertuigen (behalve bij kill-beloningen)

Ik hoop dat dit een klein overzicht voor je is als je overweegt om een ​​van de "Big Three" spellen te kopen. Een kleine opmerking aan het einde, de beoordeling is subjectief en verwijst naar de game-impressies die ik heb ervaren, bijvoorbeeld teamspel in de clan is belangrijk voor mij, dus dit is een sterk criterium voor mij, maar voor anderen maakt het misschien helemaal niet uit alle.