Tenacious D-zanger en gitarist Kyle Gass heeft een kleurrijke bende strijdmakkers gevonden en lanceert samen met hen zijn nieuwe project «Kyle Gass-band» (KGB) vanaf de doop. Dat de dikke man met de Hawaiiaanse overhemdtik niet zomaar kan dollen, werd in de jaren 90 al bewezen met zijn hardrockproject «Trainwreck», waarna hij het «Kyle Gass-band" Gesticht. Dus nu is het tijd voor het eerste quasi-soloalbum van Kyle Gass, hoewel een paar van de gebruikelijke verdachten uit de D-baan natuurlijk terug zijn. Het debuut verscheen bijna twee jaar geleden in de Verenigde Staten en krijgt nu eindelijk een officiële Europese release.
Het is echt niet nodig om iets over Kyle Gass te zeggen, toch? Ten laatste als je naar de hoes kijkt, weet de rockfan dat hij te maken heeft met de helft van het legendarische duo "Tenacious D". Samen met Mike Bray, die ons aanstak als Sasquatch tijdens de laatste Tenacious D-show, John Konesky, die al betrokken was bij het zijproject Trainwreck, Jason Keene en Tim Spier, waagt Kyle zich nu aan een album zonder zijn maatje Jack Black. Wanneer je het debuutalbum van de Kyle Gass Band voor het eerst hoort, realiseer je je hoeveel invloed Kyle Gass op Tenacious D moet hebben gehad. Kyle Gass is rock! Het is niet noodzakelijkerwijs origineel of innovatief, maar het is zeer vermakelijk en zorgt voor een beetje feelgood tussendoor. Naast nonchalante classic rock met akoestische of elektrische gitaren combineert hij ook lichte country invloeden en blues elementen. Een beetje AC/DC is overal.
Aardse, no-nonsense, easy-going Rock'n'Roll, dat is wat fans willen en krijgen. Natuurlijk niet met de befaamde komische houding van zijn hoofdband, maar wel met die zekere ondeugende knipoog. Tien nummers die nauwelijks nieuwe inzichten bieden in de ontwikkeling van rockmuziek, maar die je allemaal in ieder geval aanmoedigen om met je vingers te knippen of met je voeten te tikken. Kyle Gass toont een flair voor de lichtheid van het bestaan. Bewijs hiervan is de groovy opener "Manchild", tot het nonchalante "Bro Ho" groet je de buren zittend in een schommelstoel en blikjes bier drinkend vanaf de veranda of maak je de straten van het volgende kleine stadje onveilig met je pick-up ("Wegkarbonades"). "Dyin' Day" heeft een duidelijk "Lynyrd Skynyrd"-label en "Our Job Is To Rock" doet aan het begin denken aan "The Who". De titel moet letterlijk worden genomen, of het nu akoestische gitaar of elektrische gitaar is, rock is rock en Kyle Gass is Kyle Gass.
Kyle Gass Band - Dyin' Day
"Tremendous" schuwt klassieke rock-solo's en AC/DC-afsluitrammelaars niet en "Ram Damn Bunctious" en "Getting The Band Back Together" recyclen gewoon het beste van alle snelweghits en duiken zo nu en dan op in de achteruitkijkspiegel dan een harmonica hillbilly en kruidt de kabbelende liedjes met wat meer Amerika. De muziek van de "Kyle Gass Band" staat vol clichés van de Amerikaanse rockmuziek en wordt geleverd met heerlijk ironische teksten. Het album neemt je mee op een 39 minuten durende reis van zorgvuldig samengestelde nummers die je keer op keer wilt horen. Het combo weet hoe Rock'n'Roll werkt en maakt bovendien indruk met hun uitstekende backing vocals, zodat je meteen wilt meezingen. De debuutschijf combineert op prachtige wijze massieve gitaarsolo's, een bas die je aanmoedigt om mee te stampen en ritmes die ervoor zorgen dat je door het appartement wilt dansen terwijl je luchtgitaar speelt in je ondergoed.
Zoals eerder vermeld, dringt Kyle Gass ons geen nieuw "meesterwerk" op. Wat betekent dat geen van de hier vertegenwoordigde nummers de echt grote Tenacious D-hits overtreft. Desalniettemin is "Kyle Gass Band" een stukje entertainment dat van begin tot eind prettig te consumeren is zonder noemenswaardige storingen. Waar je ook bent en wat je ook doet, of het nu autorijden is, een barbecuefeestje, klussen of huiswerk maken, het is een album dat gewoon leuk is en je in een goed humeur brengt. Niets meer en zeker niets minder. Als je van lichte maar uitstekend gecomponeerde rock houdt, zul je niet teleurgesteld zijn in «Kyle Gass Band». Wat vooral fijn is, is dat elk nummer erg pakkend is en achteraf zonder problemen mee te neuriën is. Voor liefhebbers van klassieke rock is dit een echt pareltje dat je niet mag missen. Als je van een goede mix van akoestische en elektrische gitaren houdt, moet je dit album zeker in huis hebben. De volgende barbecue-avond gedrenkt in bourbon en blikjes bier komt er zeker aan en dan kun je weer Hawaiiaanse shirts dragen. buitengewoon.
Je kunt het album maken koop in onze winkel.
Tracklist:
- mannelijk kind
- Stervende dag
- BroHo
- Onze taak om te rocken
- enorme
- Ram Verdomd Bunctious
- twijfelachtig
- De band weer bij elkaar brengen
- Weg karbonades
- Zigeunerrol
[rwp-review id=»0″]
Meer voor jou:
"Dravens Tales from the Crypt" betovert al meer dan 15 jaar met een smakeloze mix van humor, serieuze journalistiek - voor actualiteit en onevenwichtige berichtgeving in de perspolitiek - en zombies, gegarneerd met veel kunst, entertainment en punkrock. Draven heeft van zijn hobby een populair merk gemaakt dat niet in een hokje te plaatsen is.
Mijn blog is nooit ontworpen om nieuws te verspreiden, laat staan om politiek te worden, maar met de actualiteit kan ik het niet laten hier informatie vast te leggen die anders op alle andere kanalen wordt gecensureerd. Ik ben me ervan bewust dat de ontwerppagina voor velen in dit opzicht misschien niet "serieus" lijkt, maar ik zal dit niet veranderen om de "mainstream" tevreden te stellen. Wie openstaat voor niet-statelijke informatie, ziet de inhoud en niet de verpakking. Ik heb de afgelopen 2 jaar genoeg geprobeerd mensen van informatie te voorzien, maar merkte al snel dat het nooit uitmaakt hoe het "verpakt" is, maar wat de houding van de ander er tegenover is. Ik wil niemand honing op de mond smeren om op welke manier dan ook aan de verwachtingen te voldoen, dus ik zal dit ontwerp behouden omdat ik hopelijk op een gegeven moment kan stoppen met het maken van deze politieke uitspraken, want het is niet mijn doel om door te gaan zoals dit voor altijd 
Ik laat het aan iedereen over hoe ze ermee omgaan. U bent echter van harte welkom om de inhoud eenvoudig te kopiëren en te verspreiden, mijn blog is altijd onder de WTFPL-licentie.
Het is moeilijk voor mij om te beschrijven wat ik hier eigenlijk doe, DravensTales is in de loop der jaren een cultuurblog, muziekblog, shockblog, techblog, horrorblog, leuk blog, een blog over gevonden voorwerpen op internet, internet bizar, trash blog, kunstblog, boiler, tijdgeestblog geworden , Scrap blog en grabbel blog genaamd. Alles wat klopt ... - en toch niet. De belangrijkste focus van de blog is hedendaagse kunst, in de breedste zin van het woord.
Om de werking van de site te garanderen, bent u van harte welkom Doe een donatie via creditcard, Paypal, Google Pay, Apple Pay of automatische incasso/bankrekening. Veel dank aan alle lezers en supporters van deze blog!
