Herrschell Gordon Lewis nazywany był często „ojcem chrzestnym gore” i stworzył pierwszy w historii film splatterowy. Teraz w wieku 87 lat zmarł amerykański reżyser. Reżyser filmów „Krwawa uczta” i „Dwa tysiące maniaków!” zmarł w swoim domu w Pompano Beach na Florydzie – powiedział jego rzecznik James Saito.
HGLewis wynalazł podgatunek splatter/gore na początku lat 1963. XX wieku w swojej trylogii Blood (Blood Feast (2000), 1964 Maniacs! (1965) i Color Me Blood Red (60)). Lewis pracował jako producent swojego pierwszego filmu „The Prime Time” (1959). Następnie rozpoczął pracę jako reżyser. „Blood Feast” nakręcił pierwszy w historii kina film splatterowy. Jego filmy, kręcone przy niskich kosztach produkcji, kręciły się wokół krwi, przemocy i nagości. W „Blood Feast” Lewis zaatakował wysoką kulturę kina; Jego film, w którym egipska firma cateringowa zabija kobiety, aby przetworzyć je na żywność do mało znanych rytuałów, wywołał wówczas niemal powszechne oburzenie. Wraz z Herschellem Gordonem Lewisem elegancja się skończyła.
Widzowie zostali już ostrzeżeni w zwiastunie „Blood Feast”: Każdy, kto łatwo się denerwuje lub ma problemy z sercem, powinien natychmiast opuścić salę; To, co teraz widać, nie jest odpowiednie również dla dzieci i kobiet w ciąży. To niezdarna afront wobec wyrafinowanego ducha, dzieło amatorskie pod każdym względem, nie mówiąc już o scenariuszu. To prawdopodobnie wszystko prawda, ale utorowało drogę do sceny grindhouse pełnej produktywności, bez której ktoś taki jak Quentin Tarantino nie istniałby dzisiaj. W filmie HGLewi wszystko się zaczęło, nie tylko rozpryskująca się na ekranie świecąca czerwona sztuczna krew, ale także bezbronne i niczego niepodejrzewające ofiary – głównie młode, ładne, w większości skąpo ubrane kobiety – zostały zabite przez niejakiego Fuada Ramsesa, właściciela mała egipska firma cateringowa.Usługi dosłownie wypatroszone długim nożem rzeźniczym. Wszystko było widać, a okaleczanie i rozczłonkowanie ludzkiego ciała nie było już w filmie tematem tabu.
BLOOD FEST (1963) Zwiastun pionierskiego festiwalu gore Herschella Gordona Lewisa
Reżyser, urodzony w 1929 roku w Pittsburghu w Pensylwanii, wiedział o niepokojącym działaniu przemocy i – to było jego prawdziwe odkrycie – wykorzystał to dla jego waloru widowiskowego. Tylko to się dla niego liczyło, nie miał żadnych wątpliwości moralnych co do swoich działań. Wyszkolony dziennikarz przyszedł do filmu w dość okrężny sposób. Po ukończeniu studiów wykładał literaturę angielską na Uniwersytecie Stanowym Mississippi, ale szybko znudził się studentom, rozpoczął pracę w radiu i telewizji, a ostatecznie nakręcił kilka filmów erotycznych i softcore. Rozumiał, że można zarobić dobre pieniądze przy niskich kosztach produkcji, ale przy dużej wartości pokazowej. W ten sposób w końcu doszedł do jawnej, pornograficznej przemocy pokazywania wszystkiego.
Po „Blood Feast” nastąpiły dalsze gwałtowne ekscesy, „Scum of the Earth!” (1963), „Smak krwi” (1966), „Makabryczna dwójka” (1967), „Diabły na kółkach” (1968) i „Czarnoksiężnik z krwi” (1970). W latach 70. Lewis pracował w branży reklamowej, dopiero w latach 2. powrócił do kręcenia filmów i nakręcił „Blood Feast 2002” (2009) i „The Uh-Oh Show” (XNUMX). Niestety nie był już w stanie dokończyć horroru „BloodMania”, nad którym ostatnio pracował. Chociaż rozpryskowe orgie Lewisa nigdy nie dotarły do głównego nurtu kina, wywarł on wpływ na wielu ważnych reżyserów, w szczególności na Johna Watersa, Roberto Rodrigueza, Quentina Tarantino i Jamesa Gunna. Żegnaj, Herschell – i dzięki za masową krew!
2000 Maniacy (1964) Zwiastun angielski
Zmarł założyciel Splatter/Gore, Herschell Gordon Lewis
Więcej dla Ciebie:
„Dravens Tales from the Crypt” od ponad 15 lat zachwyca pozbawioną smaku mieszanką humoru, poważnego dziennikarstwa – na bieżące wydarzenia i niezrównoważone relacje w polityce prasowej – oraz zombie, przyozdobionych mnóstwem sztuki, rozrywki i punk rocka. Draven zmienił swoje hobby w popularną markę, której nie można sklasyfikować.
Mój blog nigdy nie był przeznaczony do rozpowszechniania wiadomości, nie mówiąc już o polityce, ale w przypadku spraw bieżących po prostu nie mogę powstrzymać się od uchwycenia tutaj informacji, które są cenzurowane na wszystkich innych kanałach. Zdaję sobie sprawę, że projekt strony może wielu osobom nie wydawać się „poważny” pod tym względem, ale nie zmienię tego, by zadowolić „główny nurt”. Każdy, kto jest otwarty na informacje niezgodne z przepisami państwowymi, widzi zawartość, a nie opakowanie. Przez ostatnie 2 lata starałem się wystarczająco przekazać ludziom informacje, ale szybko zauważyłem, że nie ma znaczenia, jak to jest „opakowane”, ale jaki jest stosunek drugiej osoby do tego. Nie chcę kłaść miodu na czyjeś usta, aby w jakikolwiek sposób spełnić oczekiwania, więc zachowam ten projekt, ponieważ mam nadzieję, że w pewnym momencie będę mógł przestać składać te polityczne oświadczenia, ponieważ nie jest moim celem kontynuowanie tak na zawsze 
Wszystkim pozostawiam to, jak sobie z tym poradzą. Zapraszam do kopiowania i rozpowszechniania treści, mój blog zawsze był pod Licencja WTFPL.
Trudno mi opisać, co tutaj robię, DravensTales stało się blogiem kulturowym, blogiem muzycznym, blogiem szokowym, blogiem technicznym, blogiem o horrorach, zabawnym blogu, blogu o znalezionych przedmiotach w internecie, dziwaczne internet, blog śmieciowy, blog artystyczny, podgrzewacz wody, blog zeitgeist , Blog złomu i blog z torbami o nazwie. Wszystko, co jest w porządku ... - a jednak nie. Głównym tematem bloga jest sztuka współczesna w najszerszym tego słowa znaczeniu.
Aby zapewnić działanie strony, zapraszamy do Przekaż darowiznę kartą kredytową, Paypal, Google Pay, Apple Pay lub poleceniem zapłaty/kontem bankowym. Wielkie dzięki dla wszystkich czytelników i sympatyków tego bloga!
