Fiński zespół Nightwish odbywa obecnie europejską trasę koncertową pod tym samym tytułem ze swoim nowym albumem „Endless Forms Most Beautiful”, zatrzymując się w St. Jakobshalle w Bazylei w sobotę 28 listopada 2015 r. Najwyższej klasy fani, jak szwedzki metalowy zespół Arch Enemy i Finowie Amorphis, zabawiali publiczność mieszanką death i pogańskiego metalu. Twarde gitarowe riffy w metalu często zawierają elementy folku, rocka, popu, a nawet śpiewu operowego, ponieważ prawie wszystkie rodzaje muzyki można sobie wyobrazić w metalu. Fiński zespół Nightwish wykorzystuje tę tolerancję do granic możliwości, ich „Symphonic Metal” miesza tak wiele stylów, że pod koniec koncertu kręci się w głowie.

Bramy St. Jakobshalle w Bazylei otworzyły się o 17:30, aby stawić czoła masowemu atakowi fanów. Sala została wyprzedana, co oznacza, że ​​około 9000 1996 fanów chciało posłuchać na żywo Nightwish i ich hitów. To niewiarygodne w przypadku metalu symfonicznego, ponieważ zespół sam siebie kategoryzuje i dlatego gra w pierwszej lidze muzycznego biznesu. W 2001 roku Tuomas Holopainen, Emppu Vuorinen i piosenkarka Tarja Turunen założyli fińską formację symfoniczną Nightwish. Niedługo potem dołączyli perkusista Jukka Nevalainen i basista Sami Vänskä. Zespół pozostał w tym składzie do 2005 roku i wydania trzech albumów studyjnych, aż do czasu, gdy basistę Vänskä zastąpił Marco Hietala z powodu rozbieżności w zespole. Teraz tak naprawdę zaczęli od albumów „Century Child” i „Once”. Po zakończeniu trasy koncertowej „Once” w październiku XNUMX roku doszło do rozstania z Tarją Turunen.

Bez wokalisty Finowie we wrześniu 2006 roku wycofali się do studia, aby pracować nad następcą „Once”. W międzyczasie zintensyfikowano poszukiwania wokalistki i ostatecznie pod koniec maja 2007 roku zaprezentowano Szwedkę Anette Olzon, wybraną spośród około 2000 nadesłanych dem. W tym samym miesiącu można było już pobrać pierwszy singiel „Eva”, a w sierpniu ukazał się singiel „Amaranth”. Pod koniec września 2007 ukazał się długo oczekiwany album „Dark Passion Play”. Pomimo przepowiedni o zagładzie, album sprzedawał się bardzo dobrze. W Finlandii już drugiego dnia sprzedali 60 000 egzemplarzy, co zapewniło im podwójną platynową nagrodę. Płyta katapultowała się także na numer 1 w pozostałej części Europy, w tym w Niemczech i Szwajcarii. Kolejna trasa koncertowa była równie udana jak album. Oczywiście nowa piosenkarka nie spotkała się z aplauzem wszystkich, co często wynikało z jej odmiennej interpretacji piosenek „Tarja” lub po prostu dlatego, że fani DieHard tęsknili za Tarją. Szwedka ciężko pracowała (łącznie z upadkiem na scenie) nad sobą, przy jednoczesnym wsparciu pozostałych członków, i udało jej się przebić jako nowa wokalistka Nightwish.

11 listopada 2011 ukazał się z niecierpliwością wyczekiwany siódmy album zatytułowany „Imaginaerum”. 13 piosenek tworzy ścieżkę dźwiękową do filmu Nightwish o tym samym tytule. Trasa rozpoczęła się w 2012 roku, podczas której Anette Olzon zachorowała i 28 września 2012 roku w Denver zastąpiły ją Elize Ryd (Amaranthe) i Alissa White-Gluz (Kamelot, obecna wokalistka Arch Enemy). Olzon uznał tę decyzję za błędną i nastąpił rozłam. 1 października 2012 roku rozeszła się wiadomość, że Olzon opuścił zespół za obopólną zgodą. W zastępstwie zatrudniono obecną holenderską piosenkarkę Floor Jansen (After Forever, ReVamp). Nie była to jedyna zmiana/nowe zobowiązanie w związku z nadchodzącymi nagraniami ósmego albumu «Endless Forms Most Beautiful». Tak więc flecista Uilleann i poprzedni muzyk gościnny Troy Donockley zostali stałym członkiem zespołu. Z powodu poważnych zaburzeń snu perkusista Jukka Nevalainen musiał przejść na emeryturę. Znaleziono godnego następcę na potrzeby albumu i tej trasy w osobie fińskiego perkusisty Wintersun, Kai Hahto. 27 marca 2015 nadszedł ten czas i ukazał się długo oczekiwany, ósmy album z melodiami, chórami i muzyką o epickim rozmachu w metalowej odsłonie, a trasa koncertowa promująca ten album została zaproszona do St. Jakobshalle w Bazylei 28 listopada , 2015.

Nightwish: niedoszły metal w St. Jakobshalle w Bazylei

Zespół „Nightwish” będzie wspierany podczas trasy koncertowej i dzisiejszego wieczoru przez dwa zespoły „Arch Enemy” ze Szwecji i „Amorphis”, również z Finlandii. Zwłaszcza ten ostatni zespół jest weteranem heavy metalu i ukształtował skandynawską scenę death metalową na początku lat 1990-tych. Przez lata zespół nadal się rozwijał i pozwalał uwolnić się progresywnym wpływom, a gardłowy śpiew z biegiem lat coraz częściej zastępowany był czystym, jasnym głosem. Amorphis ma wiele do zaoferowania czasami zdumionej publiczności w ciągu 25 lat twórczości. Nie każdy fan Nightwish jest także fanem Heavy Metalu, widać to wyraźnie po niektórych (wyciągniętych) twarzach. Ale w przypadku evergreenów, takich jak „Sky is my” i „Hopeless Days”, przyciągniesz także ludzi, którzy nie znają Amorphis. Bardzo dobry występ, niestety o wiele za krótki.

Lista zestawów Amorphis

1. Śmierć króla
2. Poświęcać się
3. Beznadziejne dni
4. Bad Blood
5. Niebo jest moje
6. Srebrna panna młoda
7. Czterech Mędrców
8. Dom snu

Nightwish: niedoszły metal w St. Jakobshalle w Bazylei

Po Amorphis scena zostaje odbudowana w bardzo krótkim czasie i na scenę, która oznacza świat, wkracza «Arch Enemy». W 2014 roku zespół zaobserwował zauważalną zmianę w zakresie mikrofonu na scenie metalowej. Wokalistką została Alissa White-Gluz, która także nagrała ostatnią płytę. Gratka dla wtajemniczonych, możliwość poznania nowego piosenkarza na żywo. Prawdziwa siłaczka z ufarbowanymi na niebiesko włosami nie pozostawia wątpliwości, że jest odpowiednią obsadą. Kostium, który nosi, wydaje się nieco dziwny i bardziej przypomina przynależność do „X-Men”. Na setlistę wyraźnie wpływają dwa ostatnie albumy „War Eternal” i „Khaos Legions”. Nie ma tu piosenek z dawnych czasów, poza dwoma wyjątkami, ale nie umniejsza to wykonania i jego dobrej jakości.

Lista setów Arch Enemy

1. Wczoraj umarło i przeminęło
2. Wojna wieczna
3. Wygłodniały
4. Skradzione życie
5. Poznasz moje imię
6. Gdy strony płoną
7. Pod czarnymi flagami maszerujemy
8. Lawina
9. Żadnych bogów, żadnych panów
10. Nemezys

O 21:10 kurtyna podniesiona na czas przerwy na wymianę waluty opada i po krótkim wstępie na niecierpliwie czekającą publiczność wylewa się wspaniała instalacja świetlna, wideo i muzyczna, przy dźwiękach bębnów i wspaniałym pokazie pirograficznym. Wokalista Nightwish, Floor Jansen, wchodzi na scenę sprężystymi krokami. Cóż za obecność pięknej Holenderki, która od razu urzeka publiczność swoją charyzmą. O ile rozłamy poprzednich frontmanek podzieliły fanów, Nightwish znalazł idealnego następcę w osobie Floor Jansen. Można również powiedzieć, że reszta zespołu, zwłaszcza Marco Hietala i Emppu Vuorinen, lubi zabierać publiczność w mieszankę świata snów i filmu. Do tego dochodzi szalona instalacja wideo w tle i powtarzająca się pirotechnika w postaci mini miotaczy ognia czy mniejszych efektów bengalskich, takich jak bączki. Resztę dopełnią pokazy świetlne i dźwiękowe, które sprawią, że wieczór będzie niezapomniany dla większości odwiedzających.

Fani dobrze się bawią, klaszczą i śpiewają z radości. Ale czasami brzmienie Finów jest dla mnie tak bliskie kiczu, że niemal mam wrażenie, że ktoś się z ciebie wyśmiewa – całość nazywa się metalem i tak naprawdę nie ma z metalem nic wspólnego poza gitarowymi riffami. Nightwish to potężne kompozycje, które również mogły pochodzić od Hansa Zimmera. Kiedy jednak rozbrzmiewają tylko sferyczne dźwięki klawiatury, organów i piszczałek Pana do ślicznego głosiczka Floor Jansena, po metalu już tak naprawdę nie ma śladu – niestety także nic z ironii, która mogłaby wyjaśnić te przesady patosu. Przynajmniej ja nie widzę żadnych grzywek, może poza tą od samego Floora. Ale występ na pewno jest świetny, w przeciwieństwie do innych zespołów, wszystko od scenografii po miotacze ognia jest zgrane z dźwiękiem, podkreśla go i nadaje Centrum. Efekty wideo są prawie kuliste i po prostu świetnie wyglądają z tą muzyką filmową, już od samego tego można dostać zawrotu głowy. Nightwish pomieszał na swoim koncercie tak wiele stylów, że pod koniec występu kręci ci się w głowie. Nightwish łączy przeszłość, teraźniejszość i przyszłość w nieskazitelną całość. Czy nadszedł czas na nową erę? Czas na «Endless Forms Most Beautiful».

Setlista Nightwish'a

1. Dreszcz przed pięknem
2. Twoja jest pusta nadzieja
3. Marzyć
4. Ona jest moim grzechem
5. Mój Walden
6. Islander
7. Rozmach
8. słaba fantazja
9. 7 dni do wilków
10. poświata alpejska
11. storytime
12. Nemo
13. Stargazers
14. Sleeping Sun
15. Miłość do duchów
16. Ostatnia jazda dnia
17. The Greatest Show on Earth

[identyfikator recenzji rwp=»0″]