Vandaag kreeg ik eindelijk een langverwacht pakketje per post. Nu is hij er dan eindelijk, de kubus, de muziekdoos, mijn LeMarchand box of ook wel Lament Configuration genoemd. De Franse speelgoedmaker Philip LeMarchand zou in 1749 de eerste kubus hebben gemaakt en veertien mensen hebben vermoord. De doos zelf is meer dan een sleutel tot de poort naar een andere dimensie, of in ieder geval: de kubus is een meesterlijk geconstrueerde puzzel. Het is de belichaming van verboden kennis. Een mysterie dat alleen kan worden opgelost door obsessie. Zodra het laatste stukje van de puzzel op zijn definitieve plaats ligt, wordt het mysterie opgelost en wordt iets onthuld dat voorheen niet duidelijk was: de hel van de werkelijkheid.
Net als andere kunstenaars door de tijd heen had LeMarchand gehoord van een perfect materiaal om in te werken, een perfect medium om zijn talenten tot uitdrukking te brengen. En net als andere verdomde kunstenaars door de tijd heen, heeft LeMarchand nooit gedroomd wat hij zou creëren met dat meest perfecte, meest ordelijke materiaal...
Er kwamen verschillende verhalen naar voren over de motivaties van Philip LeMarchand om dergelijke kubussen te bouwen. Hij zou de Lament-configuratie hebben gemaakt voor de rijke aristocraat Duc de L'Isle, die geobsedeerd zou zijn door duistere magie. Hij en zijn leerling Jacques vermoorden een vrouw en scheiden haar ingewanden van haar huid. L'Isle gebruikt duistere magie en de Lament-configuratie om de demon prinses Angelique in de huid van de vrouw op te roepen. Ze geeft hen orders om de weg naar de hel vrij te maken. Maar Angelique en Jacques bundelen hun krachten en verraden en vermoorden de L'Isle. LeMarchand staat op het punt een ander ontwerp te maken, de "Elysium-configuratie", om de demonen te vernietigen en de "Lament-configuratie" terug te stelen, maar hij wordt ontdekt. Voordat Angelique Jacques de opdracht geeft de speelgoedmaker te vermoorden, informeert Jacques LeMarchand harteloos dat hij en zijn bloedlijn tot het einde der tijden vervloekt zijn vanwege de kubus die hij heeft gemaakt... hoewel Philips vrouw uiteindelijk overleeft.
Naast de ‘Lament-configuratie’ zou LeMarchand vóór zijn vermeende verdwijning in 1811 nog andere dobbelstenen hebben ontwikkeld. Iedere kubus is uniek, voor ieder persoon is de puzzel anders en vraagt om een andere oplossing, een oplossing die tevens een ritueel is. Het is geen gemakkelijke puzzel om op te lossen, omdat het iets is waar je echt aan moet werken en iets dat iemand echt wil, zozeer zelfs dat het grenst aan een obsessie. Er wordt aangenomen dat LeMarchand meer dan 270 van dergelijke puzzeldozen heeft gebouwd voordat hij verdween. Zoals je zou verwachten, wisselen de kubussen snel van eigenaar, hoewel er een paar verzamelaars zijn die de objecten verzamelen om ze te bewonderen en niet geïnteresseerd zijn om te werken aan het ontsluiten van hun wonder.
Tot zover... Vrienden, ik ga me nu een beetje concentreren op theologen, namelijk de leden van de “Orde van de Gash”, die, volgens hun zelfbeschrijving, “Ontdekkingsreizigers zijn in de bredere regio’s van de wereld”. ervaring.” “verdere ervaringsgebieden”). Dienovereenkomstig verschijnen de leden van de orde voor sommige mensen als engelen, maar voor andere mensen als demonen ("Demonen voor sommigen - Engelen voor anderen"), maar ze hebben oorspronkelijk een religieus neutrale achtergrond. De verschillende verfilmingen gaven de Cenobieten echter vanuit christelijk perspectief een duivelse karaktertrek. Ik ga nu mijn puzzel oplossen om de engelen te ontmoeten, een uitbreiding van het bestaan te ervaren en meegesleept te worden in het labyrint van Leviathan...
De doos. Je hebt het geopend. We kwamen. Nu moet je met ons meekomen en onze geneugten proeven. Geen tranen, alsjeblieft. Het is een verspilling van goed lijden. We hebben zulke bezienswaardigheden om je te laten zien! We zullen je ziel verscheuren! Dit is niet voor jouw ogen! Ach, het lijden. Het zoete, zoete lijden.
(via Piramidegalerij)