Een kort reportage die de moeite waard is over de geavanceerde technische mogelijkheden van surveillance. Maar glas betekent ook breekbaar. Het is niet zo ver verwijderd van de fragmentatie van het individu en dus in een hoop scherven. Eigenlijk overbodig om te vermelden, maar: 1984 was eergisteren en fictief...
“Ik werd wakker en bonkte op mijn deur”, zegt Andrej Holm, een socioloog aan de Humboldt Universiteit. In wat voelde als een scène uit een film, werd hij door gewapende mannen uit zijn huis in Berlijn gehaald nadat een systematische monitoring van zijn academisch onderzoek hem de waarschijnlijke leider van een militante groepering achtte. Na dertig dagen eenzame opsluiting werd hij zonder aanklacht vrijgelaten. In heel West-Europa en de VS is het toezicht op burgers een belangrijke zaak geworden. Met één camera op elke 30 mensen in Londen en drones die door de politie worden gebruikt om individuen te volgen, wordt de dreiging van het leven in een Big Brother-staat werkelijkheid. Op een jaarlijkse conferentie van hackers stelt hoofdspreker Jacob Appelbaum dat “vrij zijn van verdenking het belangrijkste recht is om werkelijk vrij te zijn”. Maar zijn onze fundamentele vrijheden al verloren, nu de meeste mensen een beperkt begrip hebben van deze wereld van cybersurveillance en hoe we onszelf kunnen beschermen?