Farin Urlaub stond samen met zijn collega's Bela B. en Rodrigo González voor het laatst op een Zwitsers podium in de zomer van 2013 als "Die Ärzte". De afgelopen maanden heeft de gitarist, zanger, songwriter, publiekstemmer en globetrotter weer intensief aan zijn zijproject gewerkt Farin Holiday Racing Team. Het resultaat was zijn vierde soloplaat, genaamd "Fascination Space" en de huidige tournee "Er is geen gevaar voor het publiek", die Farin en zijn raceteam op 20 mei naar het uitverkochte Zurich Complex 457 brachten. Met ruim 2 1/2 uur bood de band een show boordevol 31 (!) nummers, die het publiek tot de laatste rijen wist te inspireren.
Zangeres Farin Urlaub zou eigenlijk bij iedereen bekend moeten staan als frontman van de leuke punkrockpopband "Die Ärzte". De doktoren zijn cool, zijn altijd cool geweest en zullen dat waarschijnlijk ook op oudere leeftijd blijven. Omdat de artsen het compromisloze plezierprincipe belichamen: doe onvoorwaardelijk wat je wilt doen! Vroeger was het een centrale beslissing: of je zat in het kamp van de humorloze, proletarische, saaie, simpele, Altbier en rechttoe rechtaan Toten Hosen, of je zat in het kamp van de humoristische, gestoorde, complexe, speelse en grappige dokters . Precies de attributen die voor de doktoren werden genoemd, gelden natuurlijk ook voor Farin, en aangezien de doktoren steeds zeldzamer worden, is Jan Ulrich Max Vetter - de echte naam van de Oberblondi - steeds vaker in het gezelschap van het Farin Urlaub Racing Team , kortweg FURT , tegenkomen. Sinds 2008 is het combo, dat begon als een pure concertband en momenteel uit elf muzikanten bestaat, ook betrokken bij de eigenlijke albumopnames van Farins solo-excursies. De huidige tour voor het nummer 1-album "Fascination Space" heeft het raceteam nu ook naar Zwitserland gebracht.
Geen openingsact, geen geklets, het is rock-'n-roll-tijd! Een zwart gordijn belemmert het zicht op het podium, rond 20:15 uur hoorde je de gitaar worden aangesloten en een minuut later begon het concert. Het zwarte gordijn viel met een knal naar beneden en Farin stond er al achter en begon meteen met een knalnummer van zijn huidige album "Fascination Space". Het publiek in Zürich was vanaf het begin zeer zeker van de tekst en kreeg de zaal helaas maar af en toe echt aan het koken. Vergeleken met wat men van Farin Urlaub of de Ärzte concerten gewend was/is, was het een wat rustiger concert, wat duidelijk te danken was aan het verrassend gemêleerde publiek. Er waren veel jonge mensen te zien, zodat je zou kunnen denken dat het concert zou zijn als Schmitz Katzen, maar op de een of andere manier lijkt de Ritalin zijn sporen te hebben nagelaten - maar dit past bij de tourtitel "Er is geen gevaar voor het publiek" , het kan nuchter zijn. Als bij een doktersconcert clowneske anarchie heerst, dan is het optreden van FURT in Complex 457 vrij goed te omschrijven met het beeld van een bigband-orkest vol dynamiet: een krachtige blazerssectie links, geweldige achtergrondzangers rechts en in het midden Farin Urlaub inclusief het Amazon-hof, bestaande uit gitarist Nesrin "Nessie" Sirinoglu, bassiste Cindia Krüger en drummer Rachel Rep.
De blonde reus, zijn vrouwelijke vliegploeg en de mannelijke koperblazers leverden allemaal een concert van topklasse. De meer dan 30 jaar podiumervaring was eindelijk merkbaar voor de nu 51-jarige hoofdrolspeler: iets meer dan 2 1/2 uur speeltijd is volledig gepland met muziek en publieksdialoog, zelfs de grappige uitspraken of spontane antwoorden op reacties van het publiek zijn veilig en zijn gehard door tientallen jaren praktijk. Het is het samenspel van ironische absurditeit en alledaagse verhalen waarmee Farin Urlaub het publiek boeit. Nummers van alle vier de albums werden die avond gespeeld en de setlist is her en der doorspekt met B-kantjes van zijn singles. Als je bedenkt dat andere bands met meer albums een stuk korter spelen, dan kan je alleen maar je petje opsteken voor meneer Urlaub. Hier krijgt de fan iets voor zijn geld. En niet alleen vanwege de lengte van de show, maar ook vanwege de sfeer en Farins grappen, gezegden en flauwekul. De avond was het sterkst op die momenten waarop Farin de hits van de eerste twee soloalbums "Endlich Urlaub" en "At the End of the Sun" uit de kast haalde. Ook de kijkers van de uitverkochte zaal hadden vertrouwen in de teksten van de hits "Glücklich", "OK" en "Porzellan" over het zinloze streven naar meer, wanneer het geluk meestal recht voor je eigen neus staat. 'Je hebt vast gemerkt dat ik ouder ben geworden. Ik moet gewoon van dit advies over levensondersteuning af”, zei de man van midden vijftig.
Het 11-koppige raceteam wiegde, rolde, fluisterde en donderde terwijl Farin Urlaub deed waar hij het op een na beste in was: gitaar spelen en zingen. Dat heeft het publiek te danken aan dit uitverkochte concert, waarin ze bijna woord voor woord meezingen en niet één keer een brede grijns van voldoening opwekken bij Farin Urlaub. Zoals gewoonlijk was er geen speciale show, de grootste showintermezzo's waren waarschijnlijk langere blaassolo's en toch was er veel rockmuziek, vreugde, woede, hartzeer, suggesties voor het verfraaien van binnensteden en eerder onderschatte quasi-fysieke wetten. FURT bracht het publiek die avond meermaals in extase. Het Farin Urlaub Racing Team rockte het complex, ook al hebben de wat langzamere nummers op het huidige album nog een inhaalslag te maken qua euforie, zoals verwacht steeg de stemming nog meer toen de blazers begonnen en ska-ritmes of snelle gitaar riffs werden uitgepakt. Toen werd er nauwelijks gestopt in het voorste deel van de hal.
Na ruim twee uur was het publiek uitgeput, net als Farin. Dus nam hij afscheid - niet met een afscheidslied, dat had hij al gespeeld - door "Ten" nog een keer te spelen. Iedereen die Farin Urlaub kent, weet wat dat betekende voor de vermoeide toeschouwers: meer kracht tot ze helemaal uitgeput waren. Farin kent geen genade. Hij telde tot tien, toen wilde hij ons zien springen. En we sprongen. De Berliner en zijn rockraceteam beëindigden het concert zelfverzekerd na twee toegiftblokken van elk drie nummers, die voor veel zweetlichamen zorgden. De fans in het complex kregen een vermakelijk, fris rockconcert aangeboden met veel interactie en een goed humeur aan alle kanten. Maar het is niet alleen de hoofdacteur wiens punkattitudes geleidelijk lijken af te nemen als gevolg van toenemende leeftijd. Ook het publiek is tammer geworden. Een concert dat zeker bij iedereen in het geheugen gegrift zal staan. De band was in een opperbeste stemming, de dames - Nessie, Rachel en Cindia - zijn in de beste handen met het classic rock instrumentarium en de heren "Bläser" nemen het ska gedeelte voor hun rekening. Een zweterige show, die - geloof het of niet - uit dertig nummers bestond en je nauwelijks tijd gaf om op adem te komen. De tourbus, die de band vervolgens naar Saarbrücken bracht, stond pal voor de deur geparkeerd. Op weg naar huis verheugde ik me op een comfortabele nacht in mijn eigen bed. Rondhangen bij een concert, gas geven en genieten van de muziek kan op mijn leeftijd vermoeiend zijn na een dag werken en met werk in het vooruitzicht voor de volgende dag...
setlist:
- Wat de wereld nu nodig heeft
- glücklich
- dans vandaag
- Klasse
- Op het strand
- Hart? Kwijt
- porselein
- moment
- 1000 jaar slechte seks
- 3000
- iDisco
- Vervaagd
- Zomer
- Het vrij goede popnummer
- Newton had gelijk
- De verdrietigste
- nooit
- OK
- Altijd daar
- dynamiet
- Het lichaam
- Zehn
- Allemaal hetzelfde
- sluipen
- niettemin
- Onder water
- Geen angst
- Kaarten
- Waar is het probleem?
- afscheidslied
- Tien²
Nog:
Encore 2:
[rwp-review id=»0″]