In de meest populaire metal schuur van Zwitserland, de Z7 in Pratteln, werden eind mei 2015 de Thrash Metal veteranen Exodus en Testament gehuldigd. Hoewel ze in de scene net zo gerespecteerd worden als Metallica, Megadeth, Slayer en Anthrax, hebben ze nooit groot succes kunnen ervaren, ook al wordt de Exodus, opgericht door Kirk Hammett en drummer Tom Hunting, door velen als de echte beschouwd. uitvinders van het metaalsubgenre dat begin jaren tachtig begon in de Bay Area aan de westkust van de VS en al snel een wereldwijde triomf werd. "Exodus" werd mede opgericht door Kirk Hammett, die zich vervolgens bij Metallica aansloot nadat een zekere Dave Mustaine (van wie bekend is dat hij Megedeth heeft opgericht) was uitgetrapt. Een paar jaar later voegde Steve Souza van Testament (dat toen Legacy heette) zich bij Exodus, zijn opvolger was een zekere Chuck Billy. En Exodus-gitarist Gary Holt is nu een permanent lid van Slayer en treedt in de voetsporen van Jeff Hannemann, die in 80 stierf. Dus al met al een grote reünie die avond en de twee pioniers van Thrash Metal lieten de Z2013 op de grond trillen!
Old-school Thrash-enthousiastelingen kwamen die avond aan hun trekken. Bij de garderobe van sommige fans zou je kunnen denken dat je terug naar 1986 was vervoerd. De melodieuze metalband “Lotrify” uit Baden speelde al eerder dan aangekondigd en helaas misten een aantal bezoekers, waaronder de auteur van deze regels, het optreden. Na een pauze werd het een stuk moeilijker en om 20:15 uur nam Exodus-drummer John Hunting plaats achter zijn kit onder groot gejuich en daar gingen we! Helaas zonder de oude gitarist Gary Holt, die werd vervangen door Kragen Lum van "Heathen" vanwege verplichtingen met "Slayer". De duidelijk oude en versleten uitziende Steve Souza, die ongeveer een jaar geleden terugkeerde naar de band, opende de avond met “Black 13” van het huidige album “Blood in, Blood out”. De vijf mannen zijn erg luidruchtig, maar noch het geluid noch het licht zet de band in het begin in de schijnwerpers. Het geluid is dof en het licht valt nauwelijks op. De meeste fans lieten zich daar niet door irriteren en vierden een metalfeestje, dat nog veel te verbeteren viel. Zelfs met de thrashhits "Iconoclasm" en "Children Of A Worthless God" zijn de riffs perfect en doet de band zijn best, zelfs Souza, die met grote gebaren probeert de stemming op te warmen, maar op de een of andere manier springen de vonken niet over over.
Met “Salt In The Wound” werd trots vermeld dat Kirk Hammett een solo had opgenomen, met de groovende “Blacklist” van het comebackalbum “Tempo Of The Damned” uit 2004 leek het ijs eindelijk te breken in de bijna volle Z7. De geluidstechnici hadden ook een paar knoppen omgedraaid en de band liep vrolijk, zij het een beetje laat, echt warm en tegen het einde trapten ze echt het gaspedaal in met “Body Harvest”. Het publiek bedankt hen met hartstochtelijk applaus na een goed uurtje thrash party. Een mooie mix van alle creatieve werken, die het publiek te danken had met “Circle Pits” en een “Wall of Death”. De tijd met de langstzittende en meest invloedrijke vertegenwoordigers van Thrash Metal was hard en vloog voorbij. De onderbreking van de renovatie beloofde grote dingen voor het uiterlijk van Testament. Je zag een metalen set met een enorme banner, stroboscopische schijnwerpers en twee verlichte testamentschedels op de achtergrond. Dit alles zorgde vanaf het begin voor de juiste sfeer. De lichten gingen uit, de sirene loeide, rode schijnwerpers flitsten door de zaal en één voor één kwamen Gene Hoglan (drums), Steve di Giorgio (bas), Alex Skolnick (gitaar), Eric Peterson (gitaar) en last but not least , Chuck Billy (Vocals) het podium op met hectisch gejuich.
De band was er vanaf het begin, zelfs de vrolijke, ontspannen gezichtsuitdrukkingen van de muzikanten spraken een heel andere taal dan bij Exodus en het geluid was goed gemixt en ging meteen door naar de twaalf. Chuck Billy had zoals altijd zijn micro-tomahawk in de hand en een heel grote grijns op zijn gezicht. Gedurende het hele optreden hield hij vast aan zijn eigenzinnige micro-mount en zijn euforische imitatie van gitaarspel laat zien dat Chuck in zijn element is. De andere muzikanten doen op geen enkele manier onder voor Billy, langdurig bandlid en belangrijkste songwriter Eric Peterson versnippert nonchalant zijn kenmerkende Dean-Z-gitaar op de heup, terwijl zijn collega Alex Skolnick zijn bijna klassieke ESP vaak met een ontspannen gebaar de lucht in hief. terwijl zijn vingers over de snaren renden. Het coolste varken van de avond was zonder twijfel bassist Steve DiGiorgio met zijn bijna excentrisch gevormde, fretloze Thor-bas, waarmee hij zwaaide als een wapen en waarop hij meedogenloos hamerde. Zijn houdingen zijn de coolste en niet omdat hij ze nodig had om een gebrek aan vaardigheid te compenseren. Integendeel, met DiGiorgio, drummer Gene Hoglan, Skolnick en Peterson staan enkele van de beste metalmuzikanten van dit moment samen op het podium. En je kunt het zien!
De chemie van de bandleden en het teamwork is goed en de vijf heren hebben duidelijk lol met hun optreden - dat trekt het publiek echt weg. Na een paar minuten “Rise Up” brulden de fans mee met het refrein en liet de geluidsmeter aan de muur soms meer dan 100 decibel zien. Dit is hoe het moet zijn bij een goed metalconcert! Testament had voor de "Dark Roots of Earth Tour II" aangekondigd dat ze materiaal zouden spelen van hun eerste drie albums "The Legacy" (1987), "The New Order" (1988) en "Practice What You Preach" (1989). Helaas waren er door tijdgebrek niet zoveel tracks en dus was de setlist vergelijkbaar met die van het live album “Dark Roots Of Thrash”. Veel Thrash Metal-hoogtepunten uit de beginperiode van de band moesten nog worden gevierd naast enkele parels van het huidige album. Het kwintet vierde de titelsongs van “The New Order” en “Practice What You Preach” en het sfeervolle, maar daarom niet minder harde “Trial By Fire”. De 85 minuten durende set werd afgerond met andere Thrash-hits zoals "First Strike Is Deadly" of "Souls Of Black" van het gelijknamige album.
Testament bood ook een geweldige mix van alle tijdperken van de band. In tegenstelling tot Exodus was het optreden op het podium gigantisch en het plezier van het spelen was in elk afzonderlijk duidelijk aanwezig. De tijd ging veel te snel voorbij en de avond zal op iedereen een blijvende indruk hebben achtergelaten. Beide bands wisten eindelijk hun fans succesvol en professioneel te vermaken met een goede show. De gebaren en poses leken meer echt en minder routineus bij Testament, de energie kwam niet alleen uit het volume, maar vooral uit het geloofwaardige en energieke plezier bij het verschijnen van Billy, Peterson, DiGiorgio en Co. Bij het begin van de thrash force uit San Francisco had men de indruk dat de mannen hun set zo snel mogelijk wilden afmaken, zodat ze zich backstage aan andere dingen konden wijden. Toch overtuigde Exodus met ultraharde en toch groovende mid-tempo thrash met waanzinnig tempo en brute riffs. “Nieuw-oude” shouter “Zetro” Souza is ook weer perfect geïntegreerd in de band.
Setlist uittocht:
- Black 13
- Bloed in bloed uit
- Beeldenstorm
- Kinderen van een waardeloze God
- Lichaamsoogst
- blacklist
- Verbonden door bloed
- Strike van het beest
- De giftige wals
Testament setlist:
- Sta op
- Inheems bloed
- Meer dan het oog kan zien
- The Preacher
- De eerste aanval is dodelijk
- Zielen van zwart
- Griezelige inwoners
- De nieuwe bestelling
- Proef door
- In de put
- Houd je aan wat je zegt
- DNR (niet reanimeren)
- 3 dagen in duisternis
- Discipelen van de wacht
Toegift:
[rwp-review id = "0"]