De Amerikaanse hardrockers «Spiraalarmen«, de stonerrockband rond gitarist Craig Locicero, tekende in de zomer van 2013 een wereldwijd contract en nu verschijnt in oktober hun tweede studioalbum getiteld «Freedom». Menig Europese rockfan kent «SpiralArms» misschien nog niet, maar daar komt snel verandering in! Want het Amerikaanse sextet is de belichaming van een klassevolle rockgroep die traditie met moderniteit vermengt en op hun tweede album Freedom een waar vuurwerk van fabuleuze rocksongs afvuurt. «Freedom» heeft alles waar de fans van vandaag van houden: krachtige gitaarriffs, aangrijpende hooks, zang die je botten zal doorboren en grooves die elke spier in je lichaam doen trillen.
Tim Narducci en Craig Locicero zijn al goede vrienden sinds ze 15 waren en zijn fervente fans van heavy metal en hardrock. Terugkijkend waren ze waarschijnlijk "de jongste van de metalscene aan de Amerikaanse oostkust, die rondhingen in het park en bier dronken na het bijwonen van Testament- en Exodus-concerten", herinnert Locicero zich. Zonder het vriendschappelijke contact met elkaar te verliezen, scheidden hun wegen zich en leidden ze naar verschillende bands. Jaren later, na groot succes en belangrijke ervaringen met hun eigen formaties, besloten Locicero en Narducci om samen een groep op te richten en in 2004 «SpiralArms» te lanceren. Na enkele personeelswisselingen kristalliseerde zich in de loop van de tijd een solide line-up uit, die vandaag bestaat uit Chris ‹Cornbread› Lombardo (bas/zang, voorheen Vicious Rumors), Brad Barth (keyboards), Anthony Traslavina (gitaar) en Ron Reeden (drums). , ex-essentie).
In mijn optiek is muziek altijd het mooist als je kunt zien dat er geen berekenende, financiële belangen achter zitten, maar alleen de liefde voor muziek. In deze tijd is het slechts in zeer weinig gevallen dat u daadwerkelijk genoeg geld kunt verdienen om ervan te leven. Maar dat schrikt echte muzikanten niet af, want die doen het uit liefde voor muziek. Een sextet waarvan de toewijding meteen duidelijk is, is «SpiralArms», en ten minste één van hen heeft de smaak van succes in de muziekbusiness geproefd: gitarist Craig Locicero maakt al jaren deel uit van de Bay Area thrash-veteranen «Forbidden». Maar «SpiralArms» hebben absoluut niets gemeen met dit soort muziek. De muziek kan niet anders zijn, vooral omdat «SpiralArms» absoluut niets met thrash te maken heeft. Je hoort de invloed van de grote helden uit de jaren 70 als "Black Sabbath" of "Led Zeppelin", maar je ziet ook heel duidelijke parallellen met "Alice in Chains" of de vroege "Stone Temple Pilots".
Na twee demo's tussen 2004 en 2007 kwam in 2010 hun debuutalbum "Highest Society" uit, waarmee "SpiralArms" meer wist te doen dan alleen geursporen neerzetten en de aandacht trekken van platenlabels over de hele wereld. "De schijf is over een langere periode gemaakt, daarom klinkt hij misschien niet zo compact en homogeen als ons nieuwe album Freedom", legt Narducci uit, die ook de huidige nummers produceerde. «Vergeleken met ons debuut is Freedom enerzijds eenvoudiger en meer gericht op de essentie, anderzijds nog consequenter gebaseerd op onze eigen muzikale rolmodellen á la Led Zeppelin of Black Sabbath. Het heeft ook een bluesachtige, rauwe en zeer vitale oriëntatie.» In feite zijn SpiralArms de afgelopen drie jaar verder volwassen geworden. "We hebben ons merkbaar ontwikkeld", bevestigt Locicero, "je hoort dat alle bandleden uitzonderlijk goede instrumentalisten zijn en nog relaxter en cooler zijn dan voorheen. Als jonge muzikant ben je nog een beetje onzeker, maar nu zijn we allemaal heel zelfverzekerd en absoluut zeker van onze zaak. We schrijven liedjes die we in eerste instantie alleen onszelf moeten bevredigen. Het is altijd een geweldige ervaring dat de nummers die het beste werken, de nummers zijn die je eigenlijk voor jezelf hebt geschreven."
En «SpiralArms» houdt duidelijk rekening met deze invloed in hun geluid, waarin ze een toetsenist in de band hebben. Dat zorgt altijd voor verrassende muzikale omwegen, zoals direct in de opener «Dropping Like Flies», wanneer hij simpelweg zijn piano de parade van de gitaarmuur in jaagt en een verrassende break inluidt. Het is gewoon briljant in deze vorm en verrijkt het nummer enorm. Hij presteert iets soortgelijks met «Exit 63», dat zonder het toetsenbord waarschijnlijk iets minder spectaculair zou zijn, maar in deze vorm is het gewoon geweldig. Het geluid wordt desondanks gedomineerd door de twee gitaristen, de extreem diep klinkende maar licht swingende bas en de immens groovende drums. Met name de laatste twee elementen verbinden het geluid van de "SpiralArms" met dat van "Black Sabbath", want de baslijnen van Geezer Butler en het spel van Bill Ward waren van fundamenteel belang voor het succes van de Britten. En ook bij het Amerikaanse sextet vormen de bijdragen van Chris Lombardo en Ron Reeden het fundament waarop de andere muzikanten - en absoluut hoorbaar - hun lust en gemoed uitleven.
SpiralArms - Vallen als vliegen (officieel)
Ook het vermelden waard is de zeer aardse en levendige productie van «Freedom». Het album straalt een levendigheid uit die veel andere groepen verliezen in de studio. "We werken altijd als een volledige band in de studio", legt Locicero uit. "De basistracks op de nieuwe schijf zijn in slechts 16 uur opgenomen, de rest kwam beetje bij beetje tot stand, maar altijd in dezelfde geest. Vanaf het begin hebben we de speciale flair van de nieuwe nummers en onze visie nooit uit het oog verloren.» Al met al is het verrassend hoe authentiek de band erin slaagt om op hun tweede album de originele, frisse en extreem ruige charme van de vroege fase van hardrock en heavy metal naar de moderne tijd te brengen, zonder ouderwets te klinken. De grandioze opener van deze cd is niet het enige sterke nummer op het album, maar eerder de opmaat naar een muzikale reis door de diverse, kleurrijke klankwereld van de hardrock. De hier gebruikte talkboxen klinken niet goedkoop of gênant, en de houding is niet geforceerd. Hier rocken ze met hart en ziel, zonder naar verkoopcijfers te kijken en zonder een standaard ballad voor de radio mee te nemen. Maar juist deze aanpak, het afstand doen van het formalisme, de moed en het verlangen naar puur rocken zijn de troeven van het succesvolle album.
"Freedom" roept de geest van pure, harde rock op en verrukt van de eerste tot de laatste noot. Ook positief te noemen is de technisch uitmuntende uitvoering, het groovy samenspel en de authentieke productie, die heerlijke zuidelijke flair uitademt. "Vrijheid" zal zijn eigen weg gaan, zoveel is al zeker, vooral omdat "SpiralArms" zo snel mogelijk onze breedtegraden willen verkennen: "We hopen uiterlijk volgend voorjaar naar Europa te komen. We zijn de positieve reacties op ons optreden op Graspop 2007, toen we de enige ongetekende band op het festival waren, niet vergeten en we kunnen niet wachten om weer in Europa te spelen."
Tracklist:
- Vallen als vliegen
- Houd me in de lucht
- Exit 63
- Zwarte Maan Ochtend
- Drugs en alcohol
- Handelaar
- Geliefden springen
- De droom van morgen
- Vrijheid
- Ik lag laag
Bonustrack
[rwp-review id=»0″]
Meer voor jou:
"Dravens Tales from the Crypt" betovert al meer dan 15 jaar met een smakeloze mix van humor, serieuze journalistiek - voor actualiteit en onevenwichtige berichtgeving in de perspolitiek - en zombies, gegarneerd met veel kunst, entertainment en punkrock. Draven heeft van zijn hobby een populair merk gemaakt dat niet in een hokje te plaatsen is.
Mijn blog is nooit ontworpen om nieuws te verspreiden, laat staan om politiek te worden, maar met de actualiteit kan ik het niet laten hier informatie vast te leggen die anders op alle andere kanalen wordt gecensureerd. Ik ben me ervan bewust dat de ontwerppagina voor velen in dit opzicht misschien niet "serieus" lijkt, maar ik zal dit niet veranderen om de "mainstream" tevreden te stellen. Wie openstaat voor niet-statelijke informatie, ziet de inhoud en niet de verpakking. Ik heb de afgelopen 2 jaar genoeg geprobeerd mensen van informatie te voorzien, maar merkte al snel dat het nooit uitmaakt hoe het "verpakt" is, maar wat de houding van de ander er tegenover is. Ik wil niemand honing op de mond smeren om op welke manier dan ook aan de verwachtingen te voldoen, dus ik zal dit ontwerp behouden omdat ik hopelijk op een gegeven moment kan stoppen met het maken van deze politieke uitspraken, want het is niet mijn doel om door te gaan zoals dit voor altijd 
Ik laat het aan iedereen over hoe ze ermee omgaan. U bent echter van harte welkom om de inhoud eenvoudig te kopiëren en te verspreiden, mijn blog is altijd onder de WTFPL-licentie.
Het is moeilijk voor mij om te beschrijven wat ik hier eigenlijk doe, DravensTales is in de loop der jaren een cultuurblog, muziekblog, shockblog, techblog, horrorblog, leuk blog, een blog over gevonden voorwerpen op internet, internet bizar, trash blog, kunstblog, boiler, tijdgeestblog geworden , Scrap blog en grabbel blog genaamd. Alles wat klopt ... - en toch niet. De belangrijkste focus van de blog is hedendaagse kunst, in de breedste zin van het woord.
Om de werking van de site te garanderen, bent u van harte welkom Doe een donatie via creditcard, Paypal, Google Pay, Apple Pay of automatische incasso/bankrekening. Veel dank aan alle lezers en supporters van deze blog!
