Albumoverzicht: Schöngeist - Wee!

De Wikipedia-definitie luidt: "estheet - een persoon die zich enthousiast wijdt aan schone kunsten en minder aan alledaagse dingen." Dit past goed bij de band «Esthetische geest«, aangezien de focus ligt op de Duits-Turkse zanger Timur Karakus, die erg bekommerd is om esthetiek en dit komt tot uiting in de geluiden, de zang en vooral in de teksten. Op haar nieuwe album «Wehe!» de estheten zetten weer een stap in de richting van gothic, maar ze klinken niet minder, maar meer als pop dan voorheen. Toch heeft de muziek nog altijd meer met Rammstein te maken dan met Unheilig. Gothic rockpop dus, met harde en steriele riffs, viool en elektronische klanken. dat enz ijsbreker- en Megaherz-frontman "Alexx" Wesselsky was betrokken bij de totstandkoming van de titel past natuurlijk goed in het plaatje.

«Esthetische geest» is gevoelige gothrock met Duitse teksten en moderne pop-aantrekkingskracht, verfijnd door veel verschillende electro-elementen. De teksten van de band gaan helemaal over mens zijn en over de snelle emotionele ups en downs die ieder van ons meemaakt. In 2006 richtte de in München geboren Timur Karakus zijn zeskoppige band Schöngeist op. Oké, zes "man" klopt niet helemaal, Henny Becker neemt de viool/keyboard positie in en ze mist ongetwijfeld de mannelijke trekjes. Als Beier met een migratieachtergrond (zijn ouders komen uit Istanbul) stond voor Timur één ding voorop. Hij wilde creëren wat bijna onmogelijk leek en uiteindelijk de Oriënt en het Westen verenigen, al was het maar muzikaal. Het werkt niet? Heel goed, want de geluiden zijn niet zo vreemd en dat bewijzen zijn twee eerdere studioalbums "Liebeskrieger" (2009) en "Keine Zeit" (2011) vakkundig. Het nieuwe album getiteld «Wehe!» is het perfecte volkslied voor degenen die in gevecht zijn met zichzelf en genegenheid voor een andere persoon. "Dat heeft ieder van ons wel eens meegemaakt", beschrijft zanger Timur Karakus. "Wat overblijft is wanhopige hoop en een utopie die iedereen graag volgt." "Wee!" is opgedragen aan alle ongenaakbare, afgewezen, verloren en verboden liefdes en lijden in deze wereld - en is daarmee een melancholisch eerbetoon aan de liefde zelf.

Met de derde schijf «Wehe» presenteert de Gothic Rock Band «Schöngeist» een elegant, krachtig en volledig Duitstalig album. Er zijn tegenwoordig veel goth-rockers met een brute houding, zoals ASP of ijsbreker. Opvallend contrast is de wat meer ontspannen houding van de altijd goedgeklede Timur en zijn band, zowel op de plaat als live. Tekstueel concentreert het album zich op het interpersoonlijke, relatieconflicten, hoop, dromen en verdriet - een "melancholisch eerbetoon aan de liefde zelf". In zekere zin, in tegenstelling tot de definitie, gaat de estheet om met het alledaagse. Zelfs in het dreigend klinkende "Woe!" Trouwens, Karakus zingt over de liefde – in dit geval de geminachte. Timur's oude metgezel Alex Wesselsky droeg zowel tekstueel als muzikaal bij aan de ontwikkelingsfase. De titel van het gelijknamige album geeft in ieder geval duidelijk aan welke muzikale reis de aestheet hier aflegt. Aan het begin klinkt een viool, die net zo goed kan voorbereiden op het genot van een klassiek album. Maar pas even later begonnen harde gitaarsalvo's. In het volgende stuk voel je duidelijk de invloeden van ijsbreker Frontman Wesselsky. «Tief» is een rocknummer met elektronische invloeden. Vocaal verandert Timur soms in een schorre, gekwelde stem. Inhoudelijk moet iemand blijkbaar door elkaar geschud worden "Hoe vaak wil je vallen?" of hoe diep?

SCHÖNGEIST - samen alleen

In het verlengde hiervan bevat «Wieder» vanaf het begin industriële klanken, maar blijft met het gebruik van gitaar, bas en drums in een rockachtige gedaante. Ook hier kiest de muziekestheet Karakus voor een hardere vocale gang. Vakkundig speelt hij tussen zachte en insinuerende, tot hese en boze passages. Men zou graag een bepaalde boosheid willen voelen. "Together Alone" straalt een vergelijkbare basissfeer uit als zijn voorganger en heeft zeker aanstekelijk potentieel. Een lang verloren vriendschap wordt hier besproken. Vrijwel iedereen kan zich vinden in de gevoelens die hier sonisch worden overgebracht. "We moeten vergeten niet te veel te vragen", ware woorden die heel kernachtig in scène zijn gezet. "I'm for it" verwent ons weer met een warme, zachte stem. «Es Count The Seconds» raast meteen weg, maar de zang blijft zacht en kalm bij het zeer snelle nummer. Zijn we niet allemaal stille kerels die gepusht moeten worden? Dit nummer laat dat heel duidelijk zien. Het net gewonnen tempo wordt ook in «Known Me» voortgezet. Een zeer vermakelijk rockstuk gedomineerd door gitaar en drums met een opvallend refrein. "Traumtanz" is een oproep aan allen die aan het leven wanhopen. De eigenlijke afsluiting van het album is het zeer krachtige nummer «Lebe». Dit nummer schudt je wakker en vraagt ​​je te leven en iets van je bestaan ​​te maken. Een briljant einde, maar niet helemaal, is de conclusie de interpretatie van de Nick Cave-klassieker «Where The Wild Roses Grow».

2013 moet een absoluut succesjaar worden voor München. Eerst tekenden ze een platencontract bij het label Oblivion/SPV en nu, op 30 augustus 2013, komt het album «Wehe!» de inmiddels alweer derde publicatie in huis. Een allround geslaagd alternatief rockalbum dat je verleidt om er meerdere keren naar te luisteren. Stevige Duitse rock met een zekere heftigheid, sensualiteit en wat elektronische handtekeningen. Op hun nieuwe album geniet Schöngeist van hun hele muzikale spectrum. Zelfs nadat je het meerdere keren hebt beluisterd, zul je altijd nuances vinden die je eerder had gemist en die je zelf kunt herontdekken. Dat is waarschijnlijk het leuke aan dit soort muziek. Er wordt geen algemeen bindende wijsheden overgebracht, maar gevoelens, stemmingen en ervaringen. Mogelijke oplossingen worden aangedragen, maar laten genoeg ruimte voor ieder om zijn eigen conclusies te trekken. Op een gegeven moment kwam ik het gezegde tegen: "Als we gelukkig zijn, genieten we van de muziek, als we verdrietig zijn, begrijpen we de tekst". Treuriger kan je het niet verwoorden voor dit album. Muzikaal zijn alle nummers erg pakkend en kan je hier en daar een bepaald popkarakter niet ontkennen. Als je de tijd neemt, ontdek je de diepgang in de teksten. Een veelbelovende band om in de gaten te houden! Als je de band nog niet kent, ijsbreker, Megaherz en Rammstein maar een goede ervaring heeft gehad en niet worstelt met wat meer popinvloed, moet je zeker eens gaan kijken.

Tracklist:

1. wee!
2. Diep!
3. wieder
4. samen alleen
5. Ik ben voor
6. De seconden tellen
7. kennen mij
8. droom dans
9. Leven
10. Waar de wilde rozen groeien

[rwp-review id=»0″]