Albumrecensie: Die Krupps – De machinisten van vreugde

In de jaren 80 en begin jaren 90 «Die Krupps» absolute cult en met “Machineries Of Joy” en “Metal Machine Music” leverden ze mijlpalen. Daarna stapten ze steeds meer af van het elektronische geluid en probeerden ze met meer gitaargebruik nieuwe wegen in te slaan. Sinds de millenniumwisseling is er geen ander album meer uitgebracht. Nu is de band, die electro, EBM, industrial, crossover en zelfs metal wordt genoemd en een klassieker is in de elektronische muziekgeschiedenis, terug met een nieuw album. Alsof dat nog niet verrassend genoeg is, heet deze "The Machinists Of Joy", wat hoop wekt. Maar ik had me nooit durven voorstellen wat het eerste studioalbum van dit millennium eigenlijk te bieden heeft. Na een aantal jaren onderhoudswerkzaamheden heeft de band rond zanger Jürgen Engler de fabrieksdeuren heropend, de machines afgestoft en gesmeerd en rolt een nieuw prototype, “The Machinist of Joy”, van de lopende band. “The Krupps” zijn sinds het begin van de jaren 80 een industrieel electro-instituut. Sindsdien hebben de Düsseldorfers baanbrekende albums en verbazingwekkende stijlveranderingen gemaakt. Hoe klinkt de band anno 2013?

Met hun eerste album van dit millennium trekken ‘Die Krupps’ zichzelf uit oma’s kledingdoos en slaan het stof van de machines. “The Machinists Of Joy” werpt zijn elektronische schaduwen waardoor de naam alles zegt en dit programma op zijn beurt elektrozwanger is. Iedereen die in de jaren 80 een verwende luisteraar en kenner van elektronische muziek was, vindt op het nieuwe album niet alleen hun bekende en nummer 10-muziek terug. Op naam, maar ook muzikaal en tekstueel zijn de hardwerkende fabrieksjongens trouw gebleven aan zichzelf. De albumtitel geeft al een leidraad en geeft aan dat het wederom de elektronica is en niet de gitaar die het Krupps-geluid domineert. Toch zijn de assertieve riffs van gitarist Marcel Zürcher doelbewust in de nummers geplaatst.

De opener “A Look Back in Anger” biedt heerlijk intense en snelle beats gecombineerd met stuwende gitaren, waardoor je je daadwerkelijk doet denken aan de meest succesvolle tijden van de band. Ook hier wordt de perfecte crossover-symbiose van EBM en Metal geboden, waarbij eerstgenoemde hier duidelijk de overhand heeft. In plaats van een overbelast elektronisch muziekstuk serveert Krupps meesterbrein Jürgen Engler een smaakvolle samensmelting van twee emotioneel geladen muziekstijlen. Het volgende stuk “Schmutzfabrik” is zowel muzikaal als tekstueel zoveel EBM, meer kan het nauwelijks zijn. Harde, pittige beats, verfijnde sequencer-geluiden, gerichte ‘hamer-op-aambeeld’-geluiden en staalharde, koude zang. Dit heet machinemuziek! In hun nieuwe album presenteren “Die Krupps” een tekstueel gegroeid werkstuk, muzikaal afgerond en aantrekkelijker. De Electro-Express blijft aan kracht winnen en een koel, ademend gezang ontmoet staccato-achtige synthbeats. De beat van de gitaar en de “steel phone” blijft elektronisch, valt op en drijft zelfs de dansverlegen luisteraar naar de planken om hard te werken en zich over te geven aan het ritme.

DIE KRUPPS - Risicofactor (officiële muziekvideo)

Vanaf het nummer “Risk Factor” domineert het electrogeluid van de Krupps, dat in hun beginjaren dominant was, het geluid en fans uit de beginjaren van de band zullen hier erg blij mee zijn. Wie pas later de muziek van de band uit Düsseldorf onder de knie kreeg, zal nu misschien wat geïntimideerd reageren. Bij “Robo Sapien” volgen de muzikanten een beetje een verzoeningscursus, maar zetten dan de electroschakelaar helemaal omhoog. Uiterlijk op dit punt begint het album moeilijk te verteren te worden voor overleden fans van de groep, echte Krupp-fans zullen blij zijn. Houd ervan of haat het! De catchy tune factor is extreem hoog bij “The Machinist of Joy”, het beste gelijknamige nummer op het album, en laat dankzij de beukende beats een rilling van geluk over je rug lopen. Opnieuw een hit voor de clubs en een genot voor iedere liefhebber van harde elektronische muziek. In de liedjes staan ​​‘Die Krupps’ wantrouwig tegenover de oorlogs- en industriële machinerie (‘Nazis on Speed’, ‘Dirt Factory’), de toenemende ontmenselijking (‘Robo Sapien’) of de omstandigheden in hun thuisland (‘In the Wrong Country”) – maar ze zijn ook vol vreugde op het werk (“Machinist of Joy”, “Part of the Machine”) en wanneer ze samen (“Ice Cold Angel”, “Industry Girl”). Het enige nadeel, omdat ze zich willen openstellen voor het bredere spectrum van luisteraars, is dat het risico bestaat dat die-hard electrofans iets meer aan gewone popmuziek zullen denken dan aan pure electro.

Ook al bevinden “The Krupps” zich soms in de black scene, toch spreken ze hun eigen taal en hebben ze door hun lange geschiedenis en de vele muzikale fasen die ze hebben doorgemaakt een breed scala aan luisteraars - het hele spectrum wordt aangeboden op de nieuwe opname. Er zijn hier liedjes die niet alleen geschikt zijn voor de industriële dansvloer, maar ook voor bedrijfsfeesten en protestmarsen, op de barricades en in de fabriekskantines, waar “Kraftwerk” zong uit neonlichten en mannequins “Die Krupps” zongen van de vuilfabriek en engelenstaal en in het Duits en deels Engels. De essentie van de Krupps laat zich als volgt omschrijven: machinemuziek, hard, dansbaar, deels episch, doorspekt met gerichte gitaaraanvallen en het eeuwige gehamer van de ‘Stahlophone’, gecombineerd met hedendaagse kritische teksten die zich zelfverzekerd onderscheiden van de massa van wat Dit is tegenwoordig helaas de norm. Wanneer je “The Machinists of Joy” in je opneemt, krijg je de indruk dat de band sterker is dan ooit tevoren, want alle nummers zijn van hoog niveau. Het werk is prettig dynamisch, op moderne wijze geproduceerd, maar zonder zo clean te klinken als veel heruitgaven uit het verleden. Iedereen die vroeger van “Die Krupps” hield, moet dit album hebben, iedereen die van EBM houdt in ieder geval!

Tracklist:

1. Een blik vol woede
2. Vuilfabriek
3. Risico factor
4. Robo Sapien
5. De machinist van vreugde
6. Essenbeck
7. In het verkeerde land
8. Een deel van de machine
9. IJskoude engel
10. nocebo
11. In de schaduw van de ringen
12. BONUS: Nazi's op snelheid
13. BONUS: Industriemeisje

[rwp-review id=»0″]