Eindelijk vliegen ze weer! Op 23 september verscheen het nieuwe album van de leuke punkband “Abutterende Brieftauben” met “Doofgesaid live long”. Leuke punker? De term werd destijds meer dan alleen afgekeurd door de strenge en orthodoxe punkers. Zelfs Michael ‘Olga’ Algar, zanger van de Toy Dolls, die internationaal gezien worden als de uitvinders van het genre, wijst de term tot op de dag van vandaag af. De Crashing Carrier Pigeons, die Mirco “Micro” Bogumil in 1983 samen met Konrad Kittner oprichtte, droegen de naam echter met trots. De duiven hoorden hier al aan het begin van hun carrière een reactie op: “Jullie zijn helemaal geen punkers!” Van streng en orthodox. Degenen die weinig begrijpen van echte vrijheid...

Postduiven verpletteren - mensen die domme dingen zeggen leven langer

Vanuit mijn oogpunt was het ‘plezier’ van de neerstortende postduiven de echte bevrijding, de lucht om te ademen, de ondeugende glimlach met een gebalde vuist, de bloem in het knoopsgat met een riem met studs en laarzen met rode veters. Ze speelden altijd snel en met grip, en ze oefenden podiumduiken en verbroedering op een podium zonder tralies of barrières, zelfs bij grotere evenementen, eerder dan de meeste. Ze openden zich tegelijkertijd en weigerden de muziekindustrie te accepteren. Toen ze in de jaren negentig zelfs hitlijsten en BRAVO-verhalen behaalden met albums als ‘Imzeichen des Stupid’ en ‘The Last Closes the Door’, schreven ze ‘EMI’ als satire op hun platenmaatschappij en slaagden ze er bijna in om het nummer te smokkelen. ongemerkt op het album terechtkomen. “De plaat was praktisch in druk”, zegt Micro, “maar op een gegeven moment heeft iemand daadwerkelijk naar de band geluisterd tot het einde.” De single voor het album bestaat grotendeels uit originele oproepen naar Konrads AB. In de film “Kein Pardon” van Hape Kerkeling spelen ze kabelhelpers. De tochten door de nieuwe deelstaten, die zich onlangs na de hereniging bij de Bondsrepubliek Duitsland hadden aangesloten, werden ‘zelfverdedigingstochten’ door gebieden die door agressieve fascisten werden bezet. Op een gegeven moment volgden 150 neonazistische hooligans hen zelfs per trein.

Albumoverzicht: neerstortende postduiven - domme mensen leven langer
Albumoverzicht: neerstortende postduiven - domme mensen leven langer

Ongeveer 25 jaar later zien de zaken er in sommige delen van Oost-Duitsland weer hetzelfde uit als toen. Niet meer dan logisch dat de duiven als eerste single van de nieuwe plaat een pakkend deuntje uitpakken genaamd “Never Again Pegida”. In 1997 werd de band ontbonden - afgezien van twee kleine reünieconcerten in 2002. In 2006 moest Micro zijn beste vriend en collega Konrad op 44-jarige leeftijd begraven na een hartstilstand. Op de grafsteen van Konrad staat "pacem et circenses", een zinspelende mix van het Romeinse "Bread and Games" en de albumtitel van de band uit 1993, "War and Games". Een houding die Micro's nieuwe en huidige collega Olli zijn hele leven als fan van de band in zich opnam, totdat hij in 2013 uiteindelijk zelf lid werd. “Het heeft lang geduurd voordat we samen weer muziek konden maken die echt als duiven klinkt”, zegt Micro, “maar het werkte.” Nu wordt alles op dezelfde manier gedaan als vroeger: opgenomen in de eigen studio, zelf geproduceerd, getourd door het gevaarlijke Oosten. “De meeste mensen adviseerden ons: maak geen nieuw album, speel gewoon het oude. Dat is genoeg." Als je hoort “domme mensen leven langer” kun je alleen maar met een grote grijns op je gezicht uitroepen: Bedankt, Micro en Olli! Bedankt voor het niet luisteren! Want DIT, beste critici, organisatoren en journalisten die deze tekst nu lezen, DIT is de ademlucht die punk nodig heeft en die je het gevoel geeft dat je leeft! Geen langdradige manifesten, noch profane boozy hits, maar de essentie van veel speelplezier en de weinige duidelijke grenzen die je jezelf stelt voor een waardig, weerbaar leven. Tegen fascisten. Tegen toezicht. Tegen vroegtijdige veroudering. Voor vrijheid, voor vreugde, voor een leven waarin het je niets kan schelen! Het strenge en orthodoxe? Vandaag op feestjes zitten of hun eigen huis hebben gebouwd. Omdat ze nooit hebben begrepen dat de beste manier om je ketenen te verbreken heel eenvoudige maatregelen zijn.

Postduiven verpletteren - mensen die domme dingen zeggen leven langer

Ik heb altijd van de leuke punk van de twee gehouden, omdat het de antithese was van de serieuze oproerpunk van streng en orthodox. De duiven waren gewoonweg verfrissend en je kon gewoon feesten. Nu zijn ze terug - en de klassieke postduivenvibes zijn weer te horen. 16 nummers, iets meer dan een half uur, perfect! Meer dan dat hoeft het niet te zijn. Goed geproduceerd en een cover in de stijl van de oude platen. Perfect! Je kunt hier meteen zien wie er aan het werk is - vooral in de opener “The Horror Part 3”. Hier heb je meteen het gevoel dat je terug wordt getransporteerd naar de jaren 80 of begin jaren 90. Natuurlijk zijn sommige dingen nogal plat, grappig en dwaas, maar zo zijn ze nu eenmaal. En natuurlijk zijn er nog steeds serieuze problemen. De duiven hebben zich altijd duidelijk tegen rechts gepositioneerd en dat moeten ze helaas nu weer doen vanwege de AfD en dergelijke. En de rest van de nummers zijn behoorlijk vermakelijk zonder uiteraard enige diepgang te hebben, maar dat was sowieso altijd de kerncompetentie van de twee. Grappig tot op het gekke af, maar altijd snel en fris zonder pijn te veroorzaken. Bij de concerten die de Tauben sinds 2013 weer spelen, ziet Micro hoeveel hun punkmerk daadwerkelijk heeft bereikt. “Er zijn mensen uit de voormalige oostelijke zone die zeggen: jij hebt onze levens gered.” Of kasten, “drie jaar cel onder hun riem, getatoeëerd, ringen op hun gezicht”, nemen Micro in hun armen en zeggen: “Jij was de grootste voor mij als jongen.” Geweldig voor alle jongeren van nu die deze ervaring nu opnieuw kunnen beleven met de duiven. Konrad zou trots zijn op dit werk, jullie koningen van de funpunk!

Tracklist

  • Het horrordeel 3
  • Uitslapen
  • Piek punk
  • Lindenmeisjes
  • de vrijheid sterft
  • Nooit meer Pegida
  • Gisteren was er geen toekomst
  • Agenda leeg
  • Het roadie-werk is niet zo eenvoudig als je zou denken
  • Tim Boektoe
  • pauze
  • De bloemen zijn voor u, meneer de politieman
  • Weet je wat je met mij kunt doen?
  • Er zijn moordenaars in de tuin
  • De duiven komen
  • Verleden

[rwp-review id = "0"]


Want mij wordt altijd gevraagd wat de makkelijkste manier is om in Bitcoin te investeren: met de app Relais Het kan in slechts een paar stappen en zonder ingewikkelde registratie. Niemand heeft toegang tot uw Bitcoin behalve u. Met de verwijzingscode REL105548 Uw kosten worden met 0,5% verlaagd.

Psst, volg ons onopvallend!

Meer voor jou:

Steun ons!

 
"Dravens Tales from the Crypt" betovert al meer dan 15 jaar met een smakeloze mengeling van humor, serieuze journalistiek - voor actualiteit en onevenwichtige berichtgeving in de politiek - en zombies, gegarneerd met veel kunst, entertainment en punkrock. Draven heeft van zijn hobby een populair merk gemaakt dat niet te classificeren is.

Mijn blog is nooit ontworpen om nieuws te verspreiden, laat staan ​​politiek te worden, maar met de actualiteit kan ik het niet laten om hier informatie vast te leggen die anders op alle andere kanalen wordt gecensureerd. Ik ben me ervan bewust dat de ontwerppagina in dit opzicht voor velen misschien niet "serieus" lijkt, maar ik zal het niet veranderen om de "mainstream" tevreden te stellen. Iedereen die openstaat voor niet-statelijke informatie ziet de inhoud en niet de verpakking. Ik heb de afgelopen 2 jaar genoeg geprobeerd om mensen van informatie te voorzien, maar merkte al snel dat het nooit uitmaakt hoe het "verpakt" is, maar wat de houding van de ander is. Ik wil niemand honing op de mond leggen om op welke manier dan ook aan de verwachtingen te voldoen, dus ik zal dit ontwerp houden, want hopelijk kan ik op een gegeven moment stoppen met het maken van deze politieke uitspraken, want het is niet mijn doel om door te gaan zoals dit voor altijd ;) Ik laat het aan iedereen over hoe ze ermee omgaan. U bent echter van harte welkom om de inhoud eenvoudig te kopiëren en te verspreiden, mijn blog is altijd onder de WTFPL-licentie.

Het is moeilijk voor mij om te beschrijven wat ik hier eigenlijk doe, DravensTales is in de loop der jaren een cultuurblog, muziekblog, shockblog, techblog, horrorblog, leuk blog, een blog over gevonden voorwerpen op internet, internet bizar, trash blog, kunstblog, boiler, tijdgeestblog geworden , Scrap blog en grabbel blog genaamd. Alles wat klopt ... - en toch niet. De belangrijkste focus van de blog is hedendaagse kunst, in de breedste zin van het woord.

Om de werking van de site te garanderen, bent u van harte welkom Doe een donatie via creditcard, Paypal, Google Pay, Apple Pay of automatische incasso/bankrekening. Veel dank aan alle lezers en supporters van deze blog!
 


Wij worden gecensureerd!

Onze inhoud is nu volledig gecensureerd. De grote zoekmachines werd gevraagd onze artikelen uit hun resultaten te verwijderen. Blijf bij ons Telegram in contact of abonneer u op onze nieuwsbrief.


Nee bedankt!